Derinlerde bir yerde mýhlanmýþ hasretlerimin sancýsý Gözleyemem vuslat yollarýný büyür zira gözlerimde Dipsiz bir kuyu deðil ki kalp saklamak ne mümkün Mazideki hatýralar kopan bir fýrtýna gibi durur içimde
Ne ben bir gizli sýrrým gizlenen yastýk altlarýnda Ne de duygularým bir çocuk avutulmayý uman Þimdi üþümesin diye mazinin izlerini örtüyorum Bahtýmýn çeyizine düþen kalýnca bir yorgan
Dilime kalmaya gelen dua dostum dermaným Ellerimi tutup göðsüme inþirah üfleyen arkadaþým Dünyaya inat ay var bana teselli vermekten vazgeçmeyen Der, “Bak bir Rab var seni gözleyen ve azameti her þeye yeten!”
Sosyal Medyada Paylaşın:
Zeynep Zuhal Kılınç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.