O zaman yeniden uyandýralým
Haklýyý haksýzý umudu ve yarýný
Geliþine olmasýn düþünmemiz
Aklýmýza geldiði kadarý hiç yetmez
Ýstiþare rahmeti var edelim aramýzda
Sularý ýslatmadan konuþalým mesela
Söz eyitip duran atalarýmýz der ki
Annesinin bastýðý civciv incinmez
Kirpi yavrusunu pamuðum diye sever
Her öðretmene de þöyle denilir
Sen bir anne sen bir babasýn ömrümüze
Kalbi olanýn nefesi muhabbettir derler
Öðretmenden daha çok kalbi olan kim
Daha müþfik ve cesur yanýnda durabilir
Bir çok çiçeðin her renginin birden
Ben þimdi derin delilleri olan deðilim
Ama yüreðimin ayýklýðýndan eminim
Aklým karýþabilir sayýlardan yana
Ama hiç bulanmayan bir niyetim ve
Çiçekleri sevmekten yana kavlim var
Yüküm çok aðýr yolum uzun bilirim
Ýþin içinde ahirim bile yanabilir
Çiçeklerden cennet bahþetmiþse Rabbim
Her birini gereði gibi taç eder ellerim
Bu meyanýn meydaný nerede baþlar
Yoldan yol almak deðil mi sebebimiz
Her biri yarýn olacaklardan
Yeni bir dünya inþa edip
Ýblisin yangýnýný söndürmek deðilmi
Ufkumuza serdiðimiz duamýz
Bana ben’imi savun diyen akýl
Kefenimde yokluðu götürmekteyim
Bir dünya varsa içinde olan kim
Her kimsenin içindedir dünyasý
Böyleyken böyle oldu demiyorum
Ben meleklerin içinde bir mürþidim
Haddime mi incitmek kasten birini
Belki o rahmetlere bir hiza verenim
Belki siz de bilirsiniz bu meseli
Elbet bilir bildirirsiniz uc uca ekleyip
Yaþýyorum dediðiniz ömrünüzü ve
Oðlum kýzým diye okþayarak seslerini
Ve istemezsiniz hiçbirinin gözden düþmesini
Gönülden vazgeçip melekliðini öldürmesini
Ve bilirsiniz cerrah hak için keser yarayý
Birde böyle halleniniz mihnetimi
Sonra bir baba düþünün kaþlarýný çatmamýþ
Yüreðini kabartýp nazar etmemiþ olsun
Sesinin en pes tonuyla evladýna ayar çekip
Gülün dikeninden tutar gibi kulaðýndan
Tutmamýþ olsun evladýnýn hayrý için
Veya kalbi naif derin þefkatli bir anne
Belalarýn defi için yavrucuðunu çimdiklememiþ olsun
Ýþte bir öðretmen daha azý veya daha fazlasý
Deðildir çiçeklerinin melekliðini talim eylerken
Ve ben daha azý yahut fazlasý deðilimdir