Yüzüme gözüme yapýþan bunca insanýn
Ne kadarý insandý bilmiyorum
Ve ben ne kadar insan kalabildim
Bildiðim eþeledikçe kalbimi
Þiir çýkýyor
Kendimin jurnali þiirlerle
Ele veriyorum halimi
El alýyor elde kalýyor
Elden biþey gelmiyor
El aleme mevzu oluyor o kadar
Nasibimin ne kadarý hayrýma
Ne kadarý þerrime
Ve ben bu olup biten herþeyin tam neresindeyim
Gönül göðümün haddi nedir
Aklýmýn uçlarýna kadar gidiyorum
Mu tüm sebeplerin
Ýnine indiðim içlerin
Ve yüceliðini çýktýðým kimlerin
Hacet hesabýyým
Ah reklamsýz deðil hiçbir mutluluk
Ben sevmiyorum bu kýlýksýz sonlarý
Herþeyin yolu çok yoksulken
Nasýl zengin olabiliyor hayaller
Hiç anlýyamýyorum
Yüzüme yapýþan da insaným diyor
Yakýþan da
Ben de öyleyim demek gelmiyor içimden
Ben ucubeliði seçiyorum
Tanrý diye tapýlýyorum
Varlýk vakitli oysa
Ölmenin ipiyle çekiliyorken
Ben kime tanrý olabilirim ki
Yok birþey
Unutun uyuyun siz
Ben bu kafa denilen cumcumamý
Patlatýrým yerinize
Ve yüzüme yapýþan hallerinizi
Azad ederim gerekirse
Siz unutun ve uyuyun