DÖN RABBİNE
Piþman olup aðlamaksa tek derdin!
Dönüp Rabbine aç ellerini yakar,
Mahcubiyet içinde olasýn ki versin!
Bil ki meramýna tek çare onda var.
Ne kapalý mahfuzlar ulaþtý huzura,
Düþündüðün gibi deðil ki sözle ola,
Eðer sen samimi deðilsen ne fayda,
Eyvah makberin yoksa kitabýn solda.
Nice zengin görüldü sebebi onda,
Nemrut bile vardý, þimdi ne halda,
Zamanýn geçti ise avam ile boþa,
Vah sana müflis oldun bu yolda.
Ey alçak nefis nereyedir bu gidiþ.
Medet için kime gittin bu ne iþ,
Daha mý uslanmazsýn bu serzeniþ,
Gönlün Rabbi için meftuna ermiþ.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.