GÖNÜL PENCERESİ!

KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
kazimozturk@yenikonya.com.tr

GÖNÜL PENCERESÝ!
Þiir; gönül penceresinden bakýþ! Þiir; gönül dünyasýna dalýþ! Þiir; bazen tatlý, bazen hüzünlü haykýrýþ! Zor mu gönle girmek? Tatlý kelam eylemek, gönülleri fethetmek, kaleleri içten fethetmek! Evet, þiir böyle bir þey! Haydi öyleyse gönül deryasýna dalalým;

Arayýþ!

Eski Arnavut kaldýrýmlarýný,
El feneriyle,
Yaðmur altýnda ýslanarak,
Yaptýðýmýz komþu ziyaretlerini,
Yol boyundaki iðde kokularýný,
Çayda akan temiz suyu,
Kurbaða baðýrtýlarýný,
Arýyorum!
Zambaklarý, sümbülleri,
Þebboylarý, akþam sefalarýný,
Kuþ aðýzlarýný,
Yýldýzlarý,
Menekþeleri...
Arýyorum!
Sulandýðý zaman,
Buram buram kokan,
Sekinin temiz havasýný,
Cila yapýldýðý zaman,
Toprak kokularýný,
Ciðerlerime çekmek istiyorum..
Eriklerin çiçek açmasýný,
Kayýsýnýn çaðlasýný,
Güllerin kokusunu,
Arýlarýn výzýltýsýný,
Kelebeklerin uçuþunu...
Arýyorum!
Tandýrdaki mis kokuyu,
Tandýr böreðini,
Düþmeyi,
Annemin sýcaktan al al olmuþ yanaðýný,
Arýyorum!
Körebe oynamayý,
Ýp atlamayý,
Saklambaçla saklanmayý,
Top koþturmayý,
Birlikteliði,
Arýyorum!
Ayaðýmý topraða basmak,
Topraðý koklamak,
Topraðý avuçlamak...
Ýstiyorum!



Aþk, kuru bir söz deðil!

Aþk; kuru bir söz deðil, yaþanasý bir hayat!
Vücutta dolaþan kan, yediðimiz ekmek,
Her þey, her mekan, her diyar...
Aþksýz kalmak, aþsýz kalmaktýr hey hat!
Aþký, âþýklara sor onlar iyi bilir,
Sözün bittiði yerdir aþk!
Gözün görmesi, elin tutmasý…
Daha neler var aþkta!
Kalpler aþkla çarpar, kulak aþký duyar,
Akýl aþk ile anlam kazanýr!
Sen hiç âþýk oldun mu?
Her âþýk; gerçeði bulandýr,
Her insan âþýk olandýr!


Ayrýlýk!

Ayrýlýk buruk bir þey; yedi harf, üç kelime.
Sevgi; sýcak ifade, huzur verir gönlüme!
Gidene; aðlamak, gözyaþý dökmek...
Belki umutsuzca beklemek!
Hepsi duygusal, hepsi geçici,
Hamasetle ne geçiyor elime?
Temel saðlamsa bina saðlamdýr!
Temeli oluþturan; sevgidir, imandýr!


Babam!
Yaþ ne olursa olsun,
Yeter ki babam olsun...
Bir köþede otursa da,
Hiç konuþmayýp baksa da,
Nefesi yeter insana.
Yüzlerine bakmak ibadet,
Hizmetlerine koþmak ibadet...
Büyüklere saygý dinin gereði,
Anne, baba evin direði,
Yokluklarý burkar yüreði,
Babasýzlýk kahýr insana....
Babam küçükken öldü,
Annem de ayný...
Öksüzlük, yetimlik ayrý bir kaygý.
Hala alýþamadým yokluklarýna,
Yaþlansam da, dede olsam da..
“Babacýðým” “Anneciðim” diyemiyorum,
Nazlanýp, kýzýp, gülemiyorum.
Anne, baba kadar kimseyi sevemiyorum.....
Bir baba kokusu, bir anne sevgisi,
Dünyalarý verirdim kalsaydý birisi...





Belki


Bugün saðlamýz, ya yarýn?
Þu an saðlýklýyýz, ya bir saniye sonra?
Belki kötürüm, belki çolak, belki ama...
Belki beyin özürlü, belki bir travma,
Nasýl düþünebiliriz ki bunlarý?
Hayat denilen bir muamma.
Belki; vardýr, belki de yok,
Ýyi bir hayata sahip olalým,
Geleceðimizi garanti kýlalým,
Garantine garantin var mý?
Bil ki bunlarý söyleriz,
Belki hayal kurar döneriz...
Ömür yeter mi yetmez mi bilmeyiz,
Belki sað, belki de ölür gideriz...


Beyaz Sayfa!

Beyaz bir sayfa açýldý,
Kýrmýzý, yeþil, siyahlarla kirletmeyelim.
Çok deðil üç yüz altmýþ beþ gün,
El ele olup, barýþ ve sevgi verelim.
Her gün beyaz sayfa, her gün fýrsatlar,
“Gel bunu deðerlendir” bak fýrsat var.
Geceler, gündüzler, haftalar, aylar...
Ömürler, hayatlar, fikirler, yýllar....
Temiz bir sayfa, temiz bir dünya,
Temiz bir toplum, temiz bir hülya...


Bir Avuç Sevgi


Çýk dýþarý, bak etrafa, neler var? ...
Gör insanlarý, kokla doðayý,
Dokun sevgiye, topla onlarý...
Gez, dolaþ, seyret dünyayý,
Ýncele, düþün ince hesabý,
Nasýl olmuþ, bu düzen ne?
Kim ayarlamýþ bunlarý?
Yaklaþtýran, birleþtiren onca olanlarý,
Hepsinin altýnda bir avuç sevgi...
Kendine bir bak, içe dön denetle..
Kol kola girenler, selamlaþanlar...
Güler yüzle kelamlaþanlar,
Bir adým, iki adým, koþar adým koþanlar...
Bunlarý iten güç; bir avuç sevgi...
Aile ortamý, kardeþlik duygusu...
Ýnsanlýk kavramý, barýþ vurgusu,
Hepsinin içinde bir avuç sevgi...
Yaratanýn ilkesi,
Dinin sözü,
Kelamýn özü;
Bir avuç sevgi...

(23 NÝSAN 2016)

Sosyal Medyada Paylaşın: