ANNE SENİ ÇOK ÖZLEDİM!

ANNE SENÝ ÇOK ÖZLEDÝM!

Ne olurdu yanýmda olsaydýn,
Bir köþede oturup, benimle konuþsaydýn,
Bir bakýþýn, bir gülüþün yeterdi,
O sabýrlý halin, metanetinle kalsaydýn,
Bizlere kol kanat gerseydin..
Çok arýyorum seni anne.
Anne hakký ödenir mi hiç?
Bana kan verdin,
Canýndan can verdin,
Yemedin yedirdin,
Giymedin giydirdin,
Ýçmedin içirdin...
Seni çok özledim anne.
Allah’ýn sevgili kuluymuþsun,
Seni yanýna aldý götürdü.
Oralar rahat mý anne?
Gidenler gelmiyor,
Sen yoksun ya, babam da yok,
O da senin gibi gitti,
Bir daha gelmedi,
Onunla görüþüyor musun?
Dünyayý konuþuyor musun?
Burada rahat deðildiniz,
Ya orada, orada rahatýnýz iyi mi?
Çok küçükken beni býraktýn anne,
Þimdi hayalini bile hatýrlayamaz oldum,
Ne olur bir kere rüyamda olsun göster yüzünü,
Hiç olmazsa rüyada koklayayým,
Ellerini elime alýp doyasýya öpeyim,
Kucaðýna yatýp, nazlanayým,
Yüzüne doyasýya bakayým,
Anne! .. Anne! ..
Haydi gel desem gelemezsin biliyorum,
Sana Allah’tan rahmet diliyorum,
Seninle Cennette buluþmak istiyorum.

Kazým Öztürk 11 MAYIS 20
Sosyal Medyada Paylaşın: