KUTLU DOĞUMA KUTLU SÖZLER!
KAZIM ÖZTÜRK
ÖZTÜRKÇE
kazimozturk@yenikonya.com.tr
KUTLU DOÐUMA KUTLU SÖZLER!
Kutlu doðum haftasýnda; Türkiye’den, yurt dýþýndan güzellikler yansýyor! Ýnanan insanlarýmýz, sevgililer sevgilisi Hz. Peygamberin hayatýný en duygulu biçimde anlatmak için etkinlikler yapýlýyor! Sevgililer sevgilisi Hz. Muhammed (SAV)’in doðum yýl dönümünü kutluyoruz! O’nu ne kadar övmeye kalksak, bu hususta neler desek azdýr. Mesele konuþmaktan öte, O’nun dedikleri istikamette gidiyor muyuz? O’nun sünnetine sýmsýký sarýlýp, “Temiz Toplum” un oluþmasýna katký saðlýyor muyuz? “aðzý olan konuþur” diyoruz. Halbuki, laf ile peynir gemisi yürümüyor.
Her konuþmamýzda, resulullah’ýn adý geçtiðinde elimizi kalbimizin üstüne koyup, baþýmýzý yana yýkýp, sevgi gösterisi yapýyoruz! Sonra? Sonra ne yapýyoruz? Konuþmalar bitince, herkes daðýlýnca; “köylü köyüne, yolcu yoluna” kabilinden, yine yanlýþlar, yine Ýslam’a aykýrý tutumlar, yine Resulü üzen ve kemiklerini sýzlatan uygulamalar!…
Kur’an uygulama istiyor. Allah, uygulama istiyor. Peygamber, uygulama istiyor. Uygulamasýz Ýslam, Ýslam deðildir.
Beklenen
Dilara hep nuruna pervane kýl da beni,
Âþýðýný sevginin narýna yakmaya gel!
Gözlerinden gayrýya bîgâne kýl da beni,
Kerem et, Mansur gibi dârýna çekmeye gel!
Ey! Çölünde bir öksüz divane olduðum yar,
Serapa hasretiyle bir ömür dolduðum yâr,
Tâ elest meclisi’nde hüsnünü bulduðum yâr,
Zincirine baðlýyým, halime bakmaya gel!
Kadid olmuþ bir gülüm, dalýmdan tutmaz mýsýn?
Þu bîçare kemlere merhamet etmez misin?
Bir tek tebessümünle rauha can katmaz mýsýn?
Aþkýnýn þarabýný ülkeme dökmeye gel!
Susuz kaldým daðýnda, dört yaným yâd u aðyar,
Gezdirme hasretinle bu caný diyar diyar,
Efgânýmý bulutlar ve dahi taþlar duyar,
Affýnýn sancaðýný burcuma dikmeye gel!
Duymaz mýsýn, titretir hem arzý, arþý âhým,
Ey gül yüzü uðruna kurban olduðum þâhým,
Þimdi tahtýndan olmuþ bir garip padiþahým,
Âlemi viran eden þu zulmü yýkmaya gel!
Ne olur tut elimden, ayaða kaldýr beni,
Yalvarýrým ne olur, katýna aldýr beni,
Aþkýnla çalkalanan ummana daldýr beni,
Âb-ý hayat misali gönlüme akmaya gel!
Gel artýk ey Dilara, yoruldum “gel” demekten,
Yoruldum, “gözlerimin yaþýný sil” demekten,
Daha zor þey var mýdýr hasretle beklemekten?
Dilara, þimþek gibi ufkumda çakmaya gel!
Dilara, solmaz gülün, sen Habib-i Hüdasýn,
Hem tükenmez vefasýn, bütün derde devasýn,
Gönüller sultanýsýn, Muhammed Musatafa’sýn,
Gel, gönüller tacýný baþýna takmaya gel! (Ahmet Efe) (19 NÝSAN 2016)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.