ÖZLEM

Yine aylardan nisan, yaðmurlarýyla geldi,
Islattý yürekleri, gamý kederi silip,
Ilýk rüzgar eserken, gelip geçici yeldi,
Ruhumuzu okþadý, zalim hasreti bilip.


Yemyeþil çimen ile halý gibi döþendi,
Rengarenk çiçekleri, saçýldý dört bir yana,
Sevinci içimize damla damla düþendi,
Yudum yudum içtikçe, tat getirmiþti cana,


Ne mevsimler geçecek böyle göz boyayarak,
Tebessümle gülecek, gözlerimizin içi,
Anlýk heyecanýmýz, kalbimizi yorarak,
Aklýmýzdan çýkarmaz, kahýrla geçen hiçi


Demlenirken duygular, anýlarda canlanýr,
Hüzün sarar benliði ayýklayýp eþerken,
Süzülen yaþlarýmýz, içlendikçe kanlanýr,
Keskin neþtere döner, kalbimizi deþerken.


Özlem çýð gibi olur, daðlarýn tepesinde,
Ufacýk feryat etsen, üzerine daðýlýr,
Sanki pusuya yatmýþ hasretin cephesinde,
Çektikçe cefasýný, iliðinden saðýlýr.


Gözü yaþlý gönüller, ezildikçe ezilir,
Gurbetin aðýr taþý, üzerinde durdukça,
Yüreðe oturdukça, tatlý candan bezilir,
Ezan sesi duyulmaz, mabet çaný vurdukça.


Çekilesi dert deðil, zalim gurbetin yolu,
Zýrh duvarýyla kaplý, zindan sanki her yeri,
Hasreti yaþattýkça kýrar kanadý kolu,
Cansýzlaþýr gözünde, umut ýþýðýn feri.


Nesrin Önem
20. 04. 2016
Sosyal Medyada Paylaşın: