mahallem soðuk tüm sessizliðe rest çekmiþ perdeler her hýçkýrýk kara dumanlý kazâlara benzer inleyen raylardan çarpýþarak çýkan vagonlar gibi her hýçkýrýk kaçak bir nefes, bir imdat..
mahallemde yürüyen kadýnlarla aþýlan tüm yokuþlar yýkýlýþlarý yener yarýsý boþ bir file parmaklarýný kesmiþ dudaklarý çatlamýþ çamaþýrlarý çarþamba pazarýndan ve kirpikleri her daim temiz taze gözyaþýndan gözleri hep dolu dolu yüreði roman elleri sümbül kadýnlar
ve mahallem.. lâle desenli tül bir perde arkasýnda yorgun ter damlalarý çorba ve sigara kokusu..
ve mahallem eleme mahal elemime hâl hâlime mahal benim küçük dünyamda âmâk’ý hayâl..
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.