kanamasýna doymadýðým yürek yaramsýn sevdiðim.. ki vardýr vurgun yemiþliðim sevdandan yana.. kabuk baðlayamayan yüreðime her an lime lime eden aþkýný giydirmiþliðim.. alnýndan öpülesi hasretinin rüzgarýyla henüz yaþayamadýðým kaderimi sürgüne mecbur etmiþliðim.. ....
ben ki sahipsiz býraktýðýn ömrümün kýrýk dökük köþelerindeydim bir zamanlar.. kalabalýklar içinde kaybolmuþluðun saniye öncesindeydim.. ve sen isyanýmýn bile boyun büktüðü hýrçýn sözlerimde dokunulmaya ramak kala ellerimden uçup giden umut kýrýntýsýnda saklýydýn sevdiðim..
ama þimdi bir tek sözüne gönül vermiþliðimin sensizliðini göz yaþýmýn ardýna saklýyorum.. özleminle dolu gecelerimi karanlýklara hapsediyorum.. ismini gökyüzünün mavisine aþkýný da yüreðime kazýyorum sevdiðim..
çünkü ben seni çok seviyorum..
sen sevdiðimm.. sen hep kal yüreðimde sevdalý gülüþlerimin sebebi ol.. sen hep sesim ol hep nefesim..
emel güneysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
..güney_su.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.