GERİSİ MEMNUDUR
Bak ey dost bu yol hakkýn yoludur,
Bu yoldu yürüyenin gönlü doludur,
Derdi tek rahmana ihlas olmuþtur,
Bu yol çile yolu, harici ise memnudur!
Kýyamdan rûkû`ya, kalem ile secdeye,
Devamýnda þafiye, ihlas ile seniye`ye,
Kýrým kýrým sýzlanýp ruh ile istidale,
Mertebe var ise var, harici memnuya!
Ýþte sana þerbet, huri pak ile nevi`ye,
Sakýn þaþma, bu neden verildi diye!
Kumru gibi düþün ki bu alem niye,
Var ise kalpte iman, gerisi memnudur.
Sebep deðilsin ki yoksan yok olsun!
Cihan senin için`mi var; aldanýyorsun,
Ýsmail`in isteðini kendine yoruyorsun,
Derdin medet ise gerisi memnudur.
Sen yaslan nebiye dön onun makberine,
Düþtü nice aþýklar meþk ile onun þevkine,
Kamere sýðmadý ki alem doðdu gönlüne,
Aldanma, dert nebi ise gerisi memnudur!
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.