Zaman iþte.... Yine esip savuruyor Sevdiklerimizi... Savururken de yapraklarý Götürüyor, Aðacý çaresizlikle sýnýyor sanki... O... Hüzün dolu yaðmurlarla Yýkanan, Her damlayýþýnda çýðlýklarý Andýran, Ama sessiz... Sadece yaðýyor bütün þehre... Ve... Belki daha da güzelleþiyor þehir Her damlasýyla bulutun, Sanki bulutlar aðlýyor, Ama hüzünlerinden bile sahipleniyor Dünya... Göllerin, nehirlerin, okyanuslarýn Sebebi oluveriyor zaman içinde , Ama insanoðlu iþte, Farketmiyor, görmüyor, göremiyorlar. Sadece yaðmur yaðýyor diye Camdan bakýyorlar. Ama bilmiyorlar, Niçin yaðdýðýný Ya da kimin içinin yandýðýný... Sadece yaðan yaðmurdan Gözlerini alamýyorlar....
Sosyal Medyada Paylaşın:
Koyukahvesair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.