Yelkenleri beyaz gemiler býrakmýþtýk içimizdeki denize, Turkuazdý þarkýmýz.. Güneþ gözlerinden sökülürdü Rüzgarý da tel tel saçlarýmdan toplardýk.. O yüzden dokunamazdýn saçlarýma, Bende gözlerine bakamazdým.. Bakýþýrken kelebekler uçuþur birlikte mehtap olurduk.. Dalgalar bize sevda besteler, ince bir meltem alýp götürürdü kahkahalarýmýzý.. Ne yakýþýrdý bize masal olmak! Sonra beni fýrtýnalara atýp giderken, gökyüzü isyanýn gri renginde boðdu beni Yýrtýldý beyaz yelkenler ve süzülen gemiler teker teker, acýmasýzca Ýçimin derinliklerine battý.. .
✒T.Y.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Apsara Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.