isterdim.. isterdim bana inanmaný.. sana olan aþkýmýn þahidi, aðladýðým istanbul sokaklarý. onlara anlattým hep seni. onlarla paylaþtým gözlerindeki sevgi dolu maviliði. onlara baðýrdým hep seni nasýl sevdiðimi..
isterdim.. isterdim bir defa yüreklice gözlerime bakmaný. gözlerimse,gözlerinin hayraný. belki o zaman anlardýn, sana olan aþkýmý..
ama bilmezdim.. bilmezdim omuzlarýnda bir baþkasýnýn kollarý. keþke görmeseydim ve sen öylece gitseydin. belki bu kadar üzülmezdim..
artýk tükettin içimdeki ..o son umutlarý. yüreðimse, þimdi istanbulun terk edilmiþ sokaklarý..
ama ben isterdim, isterdim mutlu olmaný........
2006
Mehmet Çimen
Sosyal Medyada Paylaşın:
umutlarım ve ben Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.