Oblovien/Unutuş
Gecenin aðýr elleri üzerimde
ve ben umutsuz devinimlerle
bir çukurda uzanmaktayým
dýþarýda
tenekelerin kayýtsýz sesleri
ve erguvanlarýn rüzgârla söyleþisi baþladý
bütün yaþamým
yüz yýllardýr dalgalarýn o umursuz,
omurgasýz vuruþlarýnda dövülmekte olan
bir kaya parçasý gibidir
Sokak lambalarý
ve yüreðim perdesini açýk unuttu
görmekte tenha bir yerde loþ huzursuzluðunu
insanýn
aynada hiçbir belirti yok
bir baþka yüzün o korkunç hatýrasý
beynimin ve kalbimin içinde bir darbe gibi duran adamlar
ve kadýnlar
ve gecenin bu saati
ve uykum
bir ölü sessizliðinde
kendini biçimlendirmektedir
aný defterimin üzerinde kalbimden bir iz
acýyla arasýna hiç bir þeyin giremediði
ve býrakýlmýþ hatýralara boyun eðerek
vakti gelmiþ anýlarý,aklýma sürüyor
zehir ise burada
çýrpýnýp durmaktadýr
etrafýna mor halkalar býrakarak gözümün
ve gözlerimdeki aklarý boyayan
sarhoþluðumla
kýzýla dönen kalbimin ýzgarasý,
hiçbir zaman durmayacak,
bir acýnýn habercisidir.
sen merak ettiðim bir giz
ölümün ve yaþamýn ötesinde
yaþamla benim ötemde bir sýr
seninle birlikte ufka uzanan
masanýn üzerinde umarsýz
küle dönüþen þu sigara gibi
geri gelemeyecektir,unutuþ,
kýnýndan çýkmayacak zaman
ve beni boðmak isteyen iki eldir
hatýrlamak.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.