Aydınlık olsun

Kaç defa geldim buraya ben, kaç?
Kibrit ýþýðýnda görürle görmez arasý,
Kederim gibi boynunu eðmekte,
Tükenmekte hýzla,
Ha yandý, ha yanacak parmaklarým.
Yansýn...
Aydýnlýk olur sevdamýz...
Saymayý unuturum da geliþlerimi,
Gitmeler unutulmuyor be sevgili.

Yorgun ellerimle açtýðým çukurlarda,
Güller yetiþiyor,
Ben aðlamazsam ölür mü bir gün?
Bülbül küser mi yüreðime,
Bir mýsracýk þakýmaz mý yüzüme,
Bilmez mi uzun þarkýlar mýrýldandýðýnda,
Kaç sigara içtik, saçýmý savurup içimi üþüten rüzgarla ikimiz.
Kaç soruyu fýsýldadý kulaðýna senin,
Sen bilmesen de ürperdi için,
Ben geldim aklýna.
Duymadýðým kaç cevap verdi vicdanýn
Saçýný daðýtan ayný rüzgara.

Kaç defa geldim ben buraya, kaç?
Ayný karanlýk, ayný daðýnýklýk.
Iþýðý titretip söndüren ayný özlemi içimin.
Ellerimin  yaktýðý doðrudur dokunduðu her yeri.
Ben, onlar önüme ýþýk olsun diye ses etmedim acýlarýna.
Hiç düþünmedim, her yanýþýn külleri söndürümüþ yeni alevi...
Olsun.

Ben yine de bulurum seni...
Özlemim bulur getirir seni.

Üç beþ kýrýk ayna tutarým akþam güneþine,
Son çýrayý sigarama tutarým ki alev alsýn,
Ay daha hilalken mehtap saðarým avuçlarýma,
Olmadý her gece sabahý beklerim.
Bir sýzýntý ýþýk bulurum ben.
Hep bulurum ki,
Kaç kez geldiðim karanlýklarý bitsin içimin.
Aydýnlýk olsun kör olmayasýca sevdamýz.



Sosyal Medyada Paylaşın: