//Her sabah güneþ, gecenin ardýndan kýzýl matemle doðar//
Rengi neydi o gecenin, her zamankinden farklýydý?
Seni tanýdýðým günkü gibi parlak deðildi!
Yýldýzlar yoktu, sen de yoktun,
Rüzgarýn… Rüzgarýn uðultusu da…
Sen benim yüreðimde ki yerini bilemedin.
O gece bir baþka kinle çarptý yüreðim,
Bir baþka kinle…
Sende bir gariplik vardý o gece benden gizlediðin
Ve ben, ben hep nefret ettim,
Beni býrakýp gittiðin, bir þeyler gizlediðin o geceden.
Anlattým þiirlerimde nefret ettiðim o lanet olasý,
Lanet olasý geceyi…
Sanki kollarým bacaklarým ray olmuþ geceye
O gecede hüzün yüklü tren.
Üzerimden, ezip geçti varlýðýma hiç aldýrmadan.
Vagonlarýna sýðdýramadým yaralý yüreðimi
Yok olan yýldýzlar da kaydý, benim hayatým gibi o gece…
Umudum yok artýk gelecekten ve senden
Namluya sürdüm, senden geriye ne kaldýysa mermi niyetine
Tetiði çekmeden önce, sana bu satýrlarý yazarken
Radyoda’da sevda türküleri dinliyorum.
Gelmiþine geçmiþine sövmek geliyor içimden,
Hasret, arzu dolu o karanlýk lanet olasý geceye,
Lanet olasý geceye…
Hani yeminler, nerede kaldý sevgiler,
Sen… Sen kiminleydin o gece?
Kiminleydin?
O gece de her gece gibiydi onun için
Sevdiðini bir türlü söyleyemeyen riyakâr âþýk
Tadýný çýkarýyordu baþka bedende aþkýn
Ne suçu vardý, ne suçu?
“O”nu bitimsiz bir aþkla seven adamýn?
Ne suçu vardý?
O gece baþka bir geceydi kadýnýný seven adam için
Mevsimsiz açan gülü, bahar sanýp dalýndan koparmýþ,
Dikeni olacaðýný, içini kanatacaðýný hesaba hiç katmamýþ
Hazanda ilkbahar sanarak, dört elle sarýlmýþ
Oysa! Oysa ne kadar aldanmýþ,
Ne kadar aldanmýþ…
Hiç farkýnda olmamýþ,
Ötenazi isteyen hastalar misali
Kurtuluþu, tavana baðladýðý urganda aramýþ…
Kelebeðin ömrü kadar da olamamýþ
Adamýn delice sevdasýnýn ömrü…
Sahi… Lanet olasý gece!
Söyler misin, ne renksin sen?
Ne renk? Ne renk?
Karanlýðýný, kirli yüzünü gizleyen bir sýr var sende…
Gecenin gizemli karanlýðý yerini,
Þafaðýn kýzýl matem havasýndaki sessizliðine býrakýrken,
Adam…
Uzatmýþ tavandaki urgana boynunu…
Mustafa KARAAHMETOÐLU
28.09.2013
Þiirime ses olan Sevgili Kardeþim Melek Köse’ye gönül dolusu teþekkür ederim.