Bina kurmak istedim yemyeþil bir alana
Ýsyan bayraðý çekti yerdeki fesleðenler
Gerek yoktur dediler ne siteye ne hana
Kýrýlsýn söken eller dalýmýza deðenler.
Muhammed’in kokusu içimizde yaþýyor
Bazen rüzgâr esiyor herkese ulaþýyor
Sünnet-i seniyyenin tutarak kanadýný
Salavatla anýyor ümmet O’nun adýný
Nebi’nin kokusunu ileten elçileriz
Hizmetimiz beþere bahçede bekçileriz.
Ümidim kesilince bir ormana yöneldim
Dedim ki aðaçlara; talibim topraklara
Kazanmak istiyorum sizden almaya geldim
Ceplerim dolu bu gün veririm bolca para.
O kâðýt parçalarý gövdemizden yapýlýr
Biz sadece yanarýz insanlarca tapýlýr.
Rüzgâr eser zikreder O’nun için yapraklar
Yok olmasýn yeþiller bize kalsýn topraklar.
Anladým kabul ettim ormandan da fayda yok
Manevi aþk diyorlar maddeye gözleri tok.
Issýz yolda yürüdüm kendimle konuþarak
Duydum dedi ben seni omzuma vurdu rüzgâr
Diyordun ki vermedi topraðý yeþil yaprak
Çekil git buralardan sana türlü engel var.
Ýnsan deðil ki onlar unutmayý bilmezler
Severlerse bir defa para için silmezler.
Benden de medet umma sana umut veremem
Ýnsansýn en nihayet düþünceni yeremem.
Muhammed’e ayrýlmýþ gönlümüzde köþkümüz
Ölsek de bitmeyecek O’na olan aþkýmýz.
Taþlarýn gölgesinde rastladým bir mantara
Karýncalar geziyor kýrýþýk eteðinde
-Aðaçlardan istedim vermedi biraz kara
Sýnýrý oluyormuþ dileðin isteðin de.
Peki, sen verir misin gövdendeki zehirden
Kurtulayým içimi harabe eden kirden
Dilenmekten usandým gidip evde içeyim
Bana göre deðilmiþ bu dünyadan geçeyim.
Yüzüme baktý bir an kahkaha attý mantar
“Muhammed düþmanýna ancak yetecek kadar.”
Devam etti yeniden; “Yaþayan göçer elbet
Süleyman’a kalmayan dünya kime kalýr ki
Kur’an’ý oku anla tevbe-i istiðfar et
Düþünmeden inanan bedelini alýr ki.
Ekmeðin bereketi deðil midir Besmele
Sonuçta sevinirsin her iþinde çek hele
Ebu Leheb öldü de pek çok ona benzeri
Dolaþýp duruyorlar berbat edip her yeri.”
-Tövbeler olsun Rabbim aklým yok mantar kadar
Ýnancý olmadýkça neye yarar hükümdar…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
AFFET BABA DESEM Kİ... KARA GÖZLÜM RİCA EDERİM BAYIM YAKARIŞ SAÇLARIN, AH O SAÇLARIN! HEY BİNGÖL, YAYLA DERE! VEZN-İ AHAR SARMAŞIK MEHMET’İM