Aþk...üç harf, tek hece, Baþlý baþýna kocaman bir cümle... Gözlerimi kapattým gecenin Þekeri az,demli renginde... Küçük bir kýz çocuðuyum karþýnda Saçaklý,yanaklarý kerme tutmuþ, Terliklerini ters giymiþ yaramaz bir kýz çocuðu... Aslýnda oruç tutmak için çok küçük deðil miyim? Neden niyet ettim ki yokluðuna... Hani küçükken öðleye kadar tutardýk ya Sen öðlen gel... Annem bana kýzýyor, Sen küçüksün dayanamazsýn diyor. Akþamý edemezsin bu kavurucu sýcakta. O biliyor; Yüreðim karþýnda ufacýk kalmýþ, Üstelikte alev alev yanarken Ha bir de böylesi susamýþken aþka Niyetlenemem yokluðuna. Þimdi çeketini al ve gel gönül soframa! Boylu boyunca uzan aþk tabaðýma...
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmak302 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.