Ben kendimi vermiþtim, aþkým için daðlara Dað tepe dememiþim gezmiþim ben hep aþkla Dað tepe hep düz olmuþ gezdiðim bütün yerde, Gönlümde sevda oldu, gezdiðim yerler bana.
Son yýllarda otursam, bakýp dursam daðlara Bakmaktan caným yanar, bir þeyler olur bana Daðlardan daðlar çýkar, bir ter basardýr sonra, Gözümde canlanýrdýr, gezdiðim daðlar sonra.
Ben ömrümü tükettim, ne daðlarda gezerken Daðlarda koþturmaktan, tükendim bittim birden Daðlarda kurt kuþ oldum vuruldum can evimden Bu sevdam haram oldu gençlik çaðýmda sonra.
Yokuþ demez düz demez gezerken ben daðlarý Sevmiþtim. Her gün gitsem, hiç etmezdim nazý Þimdi hiç sevmez oldum mecbur olsam’ da bazý Þimdi ben küs gibiyim, ne oldu bilmem bana.
Ormanlarda gezerken, yorulmuþum meðerse Bu yüzden derde düþtüm, dediler sen hiç gitme O gün bu gündür gitmem, daðlar üstüme gelse, Hayatým viran oldu; gitmez oldum ben daha.
13 Nisan 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
a.yüksel şanlıer Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.