KIRILGAN CÜMLELERİM...

Endamlý düþler belki de düþüþe geçen,
Reçinesi gönlün hele ki kýyama durduðum
O belirsizlikte hibe ettiðim en gönüllü gömütü
Günce bildiðim.
Sonu gelmeyen düþüngeçlerin gölgelediði,
Sayýsýz yetim ve maðdur;
Az ileride beklemeye mecali olmadan
Sorguya tutulduðum.

Yine de yeri göðü mabet bildiðim,
Sona ramak kala asýldým tepeden bir kancaya
Boy verip de tutunamamaktan aciz,
Tümden gelen bir hükme talip olmakla
Eþ deðer, ümitlerin közünde,
Doðmak adýna mademki kül bellemiþim maziyi,
Dokunaklý bir haczin rahmet bildiði
O kayba boyun eðdiðim.

Adý olmayan ne çok kelam,
Varlýk olmaktan çok öte,
Ýpe sapa gelmez bir acziyeti yâd edip de,
Sona ermeyi bekleyen sayýsýz hikâye.

Özlemlerin çýðlýðýna dayadým sýrtýmý:
Duyamazken yankýsýný süzülen düþ kýrýmý,
Buðusunda ýslandým amaçsýzlýðýn ifþasýnda
Ve en gönülsüz haykýrýþlara yenik düþtüm.

Serzeniþler, kýblenin duvarlarýna dayadýðým baþýmýn
Belki de gelecekteki naþýmýn tekil feryadý,
Bilfiil yükümlü olduðum hayatýn peyzajýna kaptýrdýðým,
Çocuk düþlerimin ikametgâhý:
Gölsüz bir vahada,
Çatýk kaþlý seraplarda
Belki de koyultulmuþ vicdanlarda,
Tünediðim þu beyaz ve revnak sayfanýn girizgâhýnda,
Boynumun borcu iken,
Yalnýzlýðýmýn sarkacý kadar devingen,
Kýrýk kalbimin taþtýðý o hezeyan.

Gönülsüzsem yaþamaya
Ve kalmýþsam bir gönlün satýr baþýnda,
Yaftalandýðým tümsekte kaykýlmýþ düþlerimi
Ne zamanki rehin verdim.
Dünden bir sarkýt,
Gelecekten bir umut,
Sonu yok iþte þu biteviye rahmet yüklediðim,
Ansýzýn ifþa ettiðim,
Kýrýlgan cümlelerimin.

Sözü özü bir maðlubiyet benimki:
Sondan baþa sardýðým hangi kare ise hapsolduðum,
Rahvan bir bulutta süregelen yolculuðum.
Kuþ bakýþý seyrindeyim epeydir,
Gölgesi kayýp þehirlerin kanatan ahalisi,
Yüzsüz i mgeler kadar seðirten þu sakil mizacýn
En telaþlý suresi içine sýðamazken günbegün,
Saðalttýðým üzünçlerin
El verdiði bir karmaþa,
Hanidir, deyip de koyamazken noktayý,
Ardý ardýna yýðdýðým kelamý devrik yetileri.

Türeyen, o tüneyen hayallerimi çaldýrdým madem
Ve her katresi yoksunluk iken,
Yokluðumun boþluðunda savrulduðum kadar,
Hangi aklý evvel i mge ise,
Bir köþeden süzen,
Koyuverdim bir kez içimden geçenleri;
Solmaya çeyrek kala sattým dünden kalan ne ise;
Kâh yumuk yumuk elleri özgürlüðün,
Kâh bedeli kayýp gölgelerin.





Sosyal Medyada Paylaşın: