YÜREKSİZİM

YÜREKSÝZÝM

Biz bir hikâye gibiydik, baþý sonu belli olmayan,
Nerede baþlamýþtýk bu öyküye, nerede bitirdik...
Hüzün, acý, çile, bolca aþk, en çokta hasret çekmiþtik,
Hasretini sevgiyle, dokuyup yüreðime sarmýþtým...

Ah çýkmaz sokaklarýn da, kaybolduðum, ah korkularým,
Ah kâbuslardan kan ter için de uyandýðým, cesaretim,
Çaresizlik için de kývranýþlarým, vazgeçemediðim...
Ah be gülüm, sana imkânsýzým, yüreksizim, yüreksizim

Yüreðime düþen bir kývýlcýmdýn, yangýnlara dönen,
Bir ateþ olmuþtun, belki de, beni küllere döndüren,
Sevdiðini söylemenin tam vaktidir, gece yarýsý,
Hep o vakitler de baþlar, özlem denen gönül yarasý...

Ah çýkmaz sokaklarýn da, kaybolduðum, ah korkularým,
Ah kâbuslardan kan ter için de uyandýðým, cesaretim,
Çaresizlik için de kývranýþlarým, vazgeçemediðim...
Ah be gülüm, sana imkânsýzým, yüreksizim, yüreksizim


07 09 2014
Hüseyin Abdülkadir Tuna
T U N A C A N

Sosyal Medyada Paylaşın: