SEN GELMEZSİN...
SEN GELMEZSÝN...
Ey sevgili, iklimim deðiþir, yüreðim de fýrtýnalar kopar ama,
Sen gelmezsin...
Ne olacak sonumuz, tek bildiðim, seni ölene dek unutamayacaðým, ama,
Sen gelmezsin...
Sana baktýðým da gördüðüm ne bilir misin, tekrardan filizlenen hayat ama,
Sen gelmezsin...
Her þeyin sen olduðunu, artýk her yerde sen ve ben olduðunu bilirim ama,
Sen gelmezsin...
Bir hikâyeye taþýnýrým ben, kendi yüreðimden sessiz usulca, ama,
Sen gelmezsin...
Uzun siyah saçlarýna takýlýr ayaklarým, kaldýrýmlar yüzüme çarpar, ama,
Sen gelmezsin...
Kol düðmelerimden süzülüp, yüreðimi parçalar Azrail’in nefesi, ama,
Sen gelmezsin...
Unutulan bir ceset olurum, yalnýzlar mezarlýðýn da, gömülmeyi bekleyen ama,
Sen gelmezsin...
Çok ayýp olur, gökyüzün de doðan güneþe, sen çýkýp gelmezsen eðer, ama,
Sen gelmezsin...
T U N A C A N
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.