Gözlerinden düþtüm topraða Vuruldum... Siyah inciler dökerken kýþ aðaçlarý ve ben severken seni Düþlerin en güzel yerinde Doðan bir bebeðin çýðlýklarýnda duydum Hayatýma gelemeyeceðini. Baþka gözlerle oynaþýrken sen Aðlamadým, anladým... Kýrýlan kalp kýrýklarýmdan yansýyordun geceme Iþýk büyüdükçe büyüyordu yüzün,gözlerin Hergün gecelere doðuruyordum seni Bilmiyordun. Ve sabah saatlerinde baþka yüzler çiziyordum hayata. Sensiz. Bir kürek alýyordum arka bahçeden Bir güneþ... Küçük kazýyordum gidiþinin mezarýný Belkilerle biriktirdiðim tüm zamanlar Takvimlere acý olarak yazýyordu Beklemeyi seviyordum Sensizliði çentik atýlan tüm günleri sayarken zaman Ben seni bekliyordum.
Prangalar asýlýydý hayatýmýn tüm tutsaklarýnda Baðlýydýn. Donuk bakýþlarýna inat Dahada büyüdü içimde adýn Biliyordum,adýn, yabancý Sen yabancýydýn...
Adý hayata yazýlamayacak Gizli bir hikaye oluyordu Birgece sevdiðine yazdýðýn satýrlar Bir müzik yükseliyordu,arkandan Ve azalýyordu zaman Bir kadýn aðlýyordu Bir çocuk kucaðýnda kedisi Yazarken sen ve yazýlýrken hayatýma Ateþ sönüyordu Sönüyordu yýldýzlar Bir çocuk,bir kedi,bir ateþ Ayný hikayede birleþiyor Ben seni okuyordum gelemeyiþlerinin ardýndan. Sosyal Medyada Paylaşın:
sinem semerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.