ýsýrýr göðsünü sözcükleri, dizilen tespih taneleri gibi peþi sýra, çekilen bir sabýr küreði, düþürür ayrýlýk ceninini, düþürür gecenin karnýna…
kýrýlýr su yazýlýr fermanlar, ne satýlýk düþmanlýðý, ne fason hüzünleri, ne de nedamet getirecek itirafý var. hüküm giyer aynasýna. aynasý yüzünü týrmalar…
dili boyunu aþmýþ, baharý kaçkýn uðultu bu… efelenir de sahibine baþ kaldýrýr; kalemin yazgýsý bu! dilinde çimlenir uçurumu…
-bir kalemin bir de aþkýn dilinde çimlenen uçuruma düþesim gelir!-
Hidayet DAL/ Can Sokaðý Lambalarý
Sosyal Medyada Paylaşın:
hidayet dal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.