ZAMAN 2,,,
Zamaný yakalamak, iþin en zor yanýymýþ,
Geçen ömrün ardýnda, kalan hoþ bir anýymýþ.
Elindeyse gelde tut, akýp gidiyor iþte,
Sabretmek ve beklemek, bu derdin dermanýymýþ.
Ýþliyor týkýr týkýr, durmuyor hiç yerinde,
Her geçen an, bir yara, býrakýyor derinde.
Akýp giden haline, alýþýnca zamanýn,
Bir ümit yeþeriyor, insanýn gözlerinde.
Unuttururmuþ zaman, bir çok þeyi insana,
Vazgeçilmez olaný, attýrýrmýþ yabana.
Ne kadar zor olsada, sarmak tüm yaralarý,
Gün gelir silinirmiþ, býrakýnca zamana.
Ýçimdeki yalnýzlýk, son demini yaþýyor,
Hasret duvarlarýný, birer birer aþýyor.
Bir zamanlar her gece, vurgun yiyen bedenim,
Zamanýn akýþýna, git gide alýþýyor..........
2003
Sosyal Medyada Paylaşın:
ahmet turgut atlık Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.