ASLA....

Hasret tohumlarýný ekiyorum
Baþlarken her yeni güne,
Toprakta bari buluþsun diye...

Yeryüzünde özleme dair ne varsa,
Bir bir býrakmak istiyorum geriye,
Arkama bile bakmadan...

Yine de doðan her günle,
Biraz daha umutlanýyorum sanki,
Bekliyorum der gibi gülümsüyorum
Topraða...

Belki çýkar gelirsin diyerek,
Ama ümitli, ama ümitsiz
Umutla baþlýyorum hayata
Yavaþça atýyorum adýmlarýmý,
Topraða,
Belki hisseder dercesine,
Hayata...

Bakýyorum çiçeklere,
Her çiçek özenle yaratýlmýþ,
Týpký senin gibi....

Yaþama alýþtým sanki,
Diyerek anlatýyorum hayata,
Sanki anlýyor beni,
Her bastýðýmda batýyor derine....

Uyuyorum...
Artýk çok umursamýyorum dercesine...
Aslýnda tam tersi,
Sadece anlýk unutmalýklar için....

Bir an bile olsa,
Çýkmýyorsun ki aklýmdan,
Yeryüzüne ne zaman baksam,
Yine sen varsýn baktýðým yerde,
Ya da benim görüþüm neticesinde....

Bir insanýn aklýndan,
Ancak bir an çýkabilirmiþsin,
Kalbindense bir ömür boyu,
ASLA.....

Sosyal Medyada Paylaşın: