KEŞKELER ZOR OLUYOR…

Zordur…
Kolumuza ýsýrarak saat yapýyorken,
Birden büyüyüp serpilmek…
Meþakkatli hayatýn deprem göçüklerinde,
Genç vakitlerin “keþke”lerinde,
Sere serpe uzanýp göðün namahrem göðsüne,
Aksayarak yürüyen bir ömre
Dönüp geçmiþ günlerden
Ahraz duygular anlatmak zordur ….
Masalýmsý kavramlarla,
Savaþ halinde olan ironinin,
Barýþa yelken açmasýný beklemek zordur. ..
Keþkelerimizdir bizim en kolaylarýmýz.
Keþke; doðmasaydým…
Keþke; görmeseydim…
Keþke; sevmeseydim…
Ne olurdu ?
Zor oluyor iþte…!
Ahh….”keþke” !
Senin yüzünden;
Topraðýn tarak kemiklerinden düþen,
Gözyaþlarýma asýlý cennetin,
Döþüne sapladým mýzraðýmý…
“Keþke”Beynime pazarladýðýn
aksak ayaklý sözcükleri,
Gergef gibi iþlemeseydim þiirlerime.
Hiç bir kentin yanaklarýna,
Deniz grisi renk yerleþtiremedim sayende.
Sevdiremedim kendimi senin gibi,
Dudaðý bala deðmiþ dilberin gönlüne.
Onlarca “keþke” ihtilali görmüþ ,
Çam kokulu aþhap kapýmýn eþiðinden,
Geçiremedim baþý duvaklý bir kadýný,
Düþüremedim gül kokulu yarenimi,
Firdevsimin içine….
Ahh….”keþke”
Senin yüzünden sersefilim iþte…!!
Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: