GÜCÜM YOK SENSİZ YAŞAMAYA
Gücüm yok senden uzakta yaþamaya,
Sýnýrlarým belirsiz ve uzak uzlaþmaya,
Ölüm sanki günüme süs yalnýzlýðýnda,
Sanki her þey kâbus engel yaklaþmaya.
Seni hep tenimde yaþatýr ve beslerdim!
Izdýrap olsa`da sana yaþadýðým hislerim,
Gene unutmadan senin için severdim.
Ýçime gömer ve bir gece daha uzanýrdým.
Ýþte bir güne daha uyandým kap karanlýk,
Yokluðun yokluðun asla olmadý aydýnlýk!
Güvensiz sensiz korkularým hep ayrýlýk,
Sensiz yapamadým hiç olmadý yaþanmýþlýk!
Bir sen varsýn hayalim`de ve bir resmin,
Ýçimde yüzleþmeye çalýþtýðým o sesin,
Dahasýn`da kýrlara saldýðým ebediyetin,
Ve bir de unutmadýysan verdiðin sevgin.
Sosyal Medyada Paylaşın:
MUSTAFA KOÇYİĞİT Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.