SAKIN DOKUNMA

Cantanem…
Biliyorum bundan sonra,
Acýlarým aðýr gelecek topraða,
Ýhtilal görmüþ ne kadar sokak varsa dudaðýmda,
Hiçbir iklimde, hiçbir çiçek eriþemeyecek bahara,
Kokularýný rüzgardan sakýnan tomurcuklarýma,
Þarkýlardan arta kalan nakaratlarýma,
Kimsecikler dokunamayacak…!

Birtanem…
Ben zulamda sakladýðým özlemle,
Matemlerimi patika bir yola býraktým.
Yorgun argýn yürüyorum izbe sokaklarda.
Gamzelerimin çukurlarýnda yuva yapan kuþlara.
Ve… Avuntularla dolu yalnýzlýklarýma,
Sýðýntý oluyor artýk yokluðun…!

Nurtanem…
Ben yoruldum…bitap düþtüm,
Öyle bir hale geldim ki;
Sensizliðim sivriliyor boþluða,
Dünüm önceki günden laçka,
Yalnýzlýðým dokunuyor avuçlarýma,
Bir yaðmur damlasý gibi,
Düþmek istiyorum artýk koynuna…!

Sevgilim…
Tüylerini okþadýðým kaya kuþlarýna,
Bahardan güneþi çalan topraklara,
Aksak ayaklý umutsuzluklarýma,
Merhem görmemiþ yaralarýma
anlatýyorum derdimi.
Bir onlar bilsin bunu, bir ben, bir de sen….
Bil de…hüzün renklerime sakýn dokunma !
Birde… yüreðine sýðýnan çýðlýklarýma…!!

Müþteba Güneþ

Sosyal Medyada Paylaşın: