Þavkýn vurmuyor artýk ne saza, ne kemana Bulutlarýn ardýna gizlenmiþ ay gibisin. Ne dilinde feyz kalmýþ, ne bakýþýnda mânâ Masanýn üzerinde soðumuþ çay gibisin.
Boyun Bir kýrk, tamam da, ölçemedim enini Bozdun þu yüreðimin kimyasýný, genini. Jeologlar görse de çözemez madenini Daha deprem görmeden çatlamýþ fay gibisin.
Varlýðým menü gibi, acýkýrsýn kokumda Gönlün benden ziyâde lahmacunda, lokumda. Beni kovalama ha! Çekiþin düþer kumda Çim pisti görünce de, otlanan tay gibisin.
Artýk hayalin bile deðmesin avucuma Baþýmýn üstündeyken, kaydýn ayakucuma Pestilin çýktý artýk geçme sakýn hücuma Hedefini bilmeden gerilmiþ yay gibisin.
Bak geçtim iþte senden, aha! Geçilmez sanma Senden sonra aþk meyi daha içilmez sanma Çaput gibi gönlüne paha biçilmez sanma Gönlümün daðýttýðý kýrkta bir pay gibisin.
01 Nisan 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Sade Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.