susuyorduk iþte susmaya yakýn bir yerdeydi dilimiz göz kýrptýðýmýz bir çift samimiyet vardý bakýþmamýzda bir kahve kadar koyuyduk öyle deli doluyduk sýcacýk bir gülümsemenin içinde öylesine durulduk bir masalýn içinde biz
seviyorduk belki de aþktan payýmýza düþen ne varsa düþen ne varsa iki damla gözyaþý kadardý kaygýmýz kaybýmýz vardý itiraftan yana aþka tarafsýz öyle afsýz arsýz bir o kadar insafsýz öylesine pervasýz yanýydýk acýnýn seyrinde biz
yorulmuyorduk iþte çýrpýndýkça içimizde batan bir yara vardý acý / yanýndan bir çýðlýk eseri kopuyorduk biz sahilden sahile o acý senin bu ayrýlýk benim yakamozlara güzelim martýlara doðru caka atýyorduk filika gönlümüz ile aþka açýlýyorduk yine biz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Xanthi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.