hara düþmüþ gazellere dönmüþsün, kývrýlýp, kavrulmuþ, yanmýþsýn gönül. can içinde can ararken düþmüþsün, ferin gitmiþ, küle dönüp sönmüþsün.
yalancý baharlara aldanmýþsýn, dallanýp, budaklanmýþsýn ey gönül. bir hercai kendine yar sanmýþsýn, çiçeklenip ayazlarda kalmýþsýn.
Sosyal Medyada Paylaşın:
niyazi yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.