Kuşlar da Ölümlüdür
Sessizliðin bilgeliðindeki solgun yüzüm
Aynalarýn yaslý buluþmasýnda.
Kuluçkaya yatýrdýðým geçmiþimle
Nasýl dur der yolsuzluðum yoluma? .
Hayallerimi hýçkýrýklarýna gizledim gecelerin
Ýçimin kararmýþ yanlarýný bilemediniz
Sakladým,
Saklandým
Siz bir kere bile görmediniz
Gün yüzüne çýkarmadýðým düþlerimi
Dudaklarýmda dondurduðum gülüþlerimi..
Siz bir kere bile göremediniz.
Ne zaman bir beyaz güvercin gibi uçmayý düþlesem
Peþime düþüyor kan tutkunu atmacalar.
Ne çok kara bulut var güneþimin doðuþunu bekleyen
Gök yüzünden yalan yaðýyor.
Ýhanet üfürüyor havaya duman yerine bacalar.
Gecenin koynuna giriyorum
Parmaklarým karanlýðýn gergin teninde
Geceyle seviþiyorum.
Bütün perdeler kapalý ve bütün ýþýklar sönük.
Güneþim olmayacak bir daha biliyorum,
Artýk ýþýða çýkamayacaðým
Kumrularýn dansýný göremeyeceðim,
Saçlarýmý rüzgârda daðýtamayacak, aynalara bakamayacaðým
Düþlerimi toplayamayacaðým serçelerin kanatlarýndan
KUÞLAR ÖLÜMLÜDÜR ÇÜNKÜ.
Benden sonra...
Zamanýn gecinde
Gecenin laciverdi düþerken gül yapraðýna
Ýhanetlere bulanmýþ bir aþkýn sýrýtkan gülüþlerinden
Bir gelinciðin kýzýla çalar düþlerinden
Ve kývrýmsý kirpiklerinden topraða düþen
Birkaç damla kandan baþka
Bir þey kalmayacak ortada.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mustafa Şekerci Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.