Yol yakýn Bir omuz ötede umut kapaný ... Ey sükutumun adý! Sen ki, renkli kahkaham Canana fedaiyim, yýldýz sokaðýnda…
Bir küheylan þahlanýrken ruhumda Dört nala koþarken can diye Güzel bir sonbahar ikindisinde... Tüm mevsimleri görmüþken Düþ yorgunu gözlerim, peþi sýra Zorlu yollarý aþtým da Yýlmadým asla
Þimdi ben yine Bir laborantým hayatta Önümde bir beher Ve içi dolu hülya…
Daðlar, diklendikçe diklenin Yollar, uzadýkça uzayýn Yýllar, kar yaðdýrýn saçlarýma Ne yazar, umut benim oldukça!..
An gelir Yanaðýmý ýslatýr acý sular. An gelir Güller açar koynumda Dikenli de olsa fark etmez Yarýnlar benim oldukça Þimdi ben, bahçývaným bu hayatta
Adým gizli, abý hayatta … Sosyal Medyada Paylaşın:
azizeilknur Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.