Kovsan Da Gitmem Kapından

Özlemlerin ruhunun diplerinde çekilmez olunca
Kýzarmýþ gözlerle sabahlarý karþýlayan gözlerini sevdim
Mesafeleri sevdim
Özledim dediðinden beri özlemleri sevdim
Hasretleri diline doladýðýndan beri
Gurbet türkülerini sevdim
Özledim dediðin gün anlamýný yitirdi mesafeler
O gün bu gündür bahardýr bana bütün mevsimler
Çöl nedir bilmez oldu içimdeki ülkem
Susuzluktan kavrulmuþ bir karýþ topraðým yok

Artýk hiç kimseye gönül de koymuyorum
Herkesle aram güzel bu günlerde
Hiç bir þeye kýzmýyorum,içmiyorum da
Kafamda yedi iklim hülya
Gözlerim puslu,dudaklarým titrek
Bir gurbet türküsü daha yuvarlýyorum kulaklarýma



Daha nefesin nefesime deðmeden
Bir bir devrildi önümde engeller
Açtým bütün pencerelerini evimin
Bir soluk rüzgar esse,kokun geliyor
Ne vakit yaðmur yaðsa
Ne vakit toprak ýslansa yüreðim aðzýma geliyor..

Çamurlu yollarýn kývrýmlarýnda biriktirdim hayallerimi
Hiç dinmesin yaðmur,doðmasýn güneþ
Yaðmur yaðýyor yine
Islanmýþ bütün topraklar
Bendeki hasretin akýllara zarar
Üstelik tam ismini yazmalýk camýmdaki buhar...
Zamaný ne kadar büyütsen de aramýzda
Gözüm korkmaz biriken uçurumlardan
Katran karasý gecelerimi aydýnlatan hasretin
Yüreðimi yüreðine düðümlemiþken
Kovsan da gitmem kapýndan ..

Sosyal Medyada Paylaşın: