Sokak Çocuklarına

sen çöplüklerde hayat arayan çirkin çocuk
gözlerinin farkýnda mýsýn
gözlerindir sen deðilsin seni anlatan.
o masum, mavi gözlerinde
yorgunluðun ve umudun tebessümü var.

gözlerim gözlerine deðince
usulca baþýný eðiyorsun
sanki suçlu senmiþsin gibi

þimþekler çakar yaðmurlu gecelerde
çakallar ulur ve sen,
kaçarsýn ümitsizce çöplüklerden
biraz yorgun, biraz kýrgýn, biraz korkak
ve yine mutlusun, gözlerinden belli
kurtulduðuna mutlu!

çöplükte gelecek arayan çirkin çocuk
ellerin kirlenmiþ, týrnaklarýn uzamýþ.
saçlarýnda çeþitli kirlerden müteþekkil renkler
süslemekte senin garip oynunu.

kuþlar uçmakta gökte ve sen
onlara bakmaktasýn.
içinden keþke ben de
bir kuþ olup uçsam uzak diyarlara
belki orada okurum demektesin.

onlar kaybolurken sen
çaresizce çöpte bulduðun
birkaç oyuncak parçasýna sarýlmaktasýn.
bulduðun kalem kaðýt anlamsýz sana
çünkü sen ayrý bir okuldasýn.

belkilerle avutuyorsun minik kafesini
kimselere,kendine, yaný baþýndaki köpeklere
kýzamýyorsun sonsuzluða uçan kuþlar dýþýnda.
oysaki sen de kanatlanabilecek küçücük bir kuþsun
minik yüreði çapýndan büyük
kanatlarý kirlenmiþ bembeyaz bir kuþ

Mahsum OMAK
Sosyal Medyada Paylaşın: