Küçük Bir Ev Masalı

Hiç güneþ almazdý üç kanepeli salonumuz,
Ama misafirimiz eksik olmazdý kahvaltý sofralarýmýzdan.
Iþýklarý açmadan;
Gece gündüze kavuþur,
Sokaklarda bir satýcý müþterisine,
Bir çalgýcý önünde duran para kutusuna atýlmýþ bir bozukluða,
Þehri ziyarete gelmiþ bir yakýnýmýz balýk ekmeðe,
Karþý komþunun huysuz küçük kýzý bir oyuncaða,
Kanepelerimiz misafirine kavuþurdu.

Oysa,ýþýklar açýlmadan;
Her mevsimimiz kýþ...
Soðuk,mutsuz ve umutsuz parke taþlarýnýn yalnýzlýðýnda,
Her gündüz;
-Bir karanlýk-
Her gece bir gündüz kadar karanlýk.

Sen yokken
Ve ýþýklar henüz açýlmamýþken;
Bir yaným hep açmadan dökülmüþ bahar yapraklarý,
Masanýn üzerinde unutulmuþ bir kalem,
Sürekli kavgalý bir aile,
Beddualar okuyan bir erkeðin aðzý,
Umutsuz bir kadýn kalýr
Bir yaným...

Sen yokken
Ve ýþýklar henüz açýlmamýþken,
Bir gün daha eksilir ömür hanemden...

Sosyal Medyada Paylaşın: