Dallarýný kýrdýðýn bu görkemli çýnarýn
Gün gelip gölgesini özlemle anacaksýn...
Dem aldýkça efkarýn, hüzün olacak kârýn
Nasýl yaktýysan beni, öyle de yanacaksýn.
Kaybolsam da ardýnda aþkýn dehlizlerinde
Sevgi aramam gülüm ihanet izlerinde
Sormam, "Son kararýn mý?"; cevabý gözlerinde
Sanma ki yokluðuma kolay dayanacaksýn.
Beyhûde beklemiþim benim gibi bakmaný
Gönlüme gözlerinden bûseler býrakmaný.
Þu hayat sofrasýnda sen de birgün lokmaný
Sonsuz hicran zehrine acýyla banacaksýn.
Ferhat iken; sevdalý, uðruna daðlar aþan
Kâbus oldun geceme düþlerimde dolaþan
Budanýrken umudun, sen de bîtap, periþan
Hasret yaðmurlarýyla hergün ýslanacaksýn.
Meðer zulüm saklýymýþ maskeli mizacýnda
Þimdi "Nankör" yazýyor gönlümdeki tacýnda
Usulca can verirken yalnýzlýk kýskacýnda
Ölümü özleyecek...hatta kýskanacaksýn.
Al götür, neyin varsa gönlümde sana ait
Düþ artýk düþlerimden, hayallerimden çýk git!
Nasýl olsa gün gelip, deyip "Belki...", "Bir ümit"
Her kapý çaldýðýnda ben geldim sanacaksýn.
Nasýl yaktýysan beni, öyle de yanacaksýn.
Mecit AKTÜRK
Berlin, 28.03.2016
***YOLU YALOVA’ya DÜÞENLERÝN -TABÝAT CAFE’ye UÐRAMADAN GEÇMEMELERÝNÝ TAVSÝYE EDERÝM. COÞKUN KARDEÞÝMÝN MÝSAFÝRPERVERLÝÐÝNDEN ve ZENGÝN SOFRASINDAN BÜYÜK MUTLULUK DUYACAKLARDIR...***