iþte bu oyun deðil çocuk
bebeðim inan bana
bu ani doðum
ve kadýn sana söylüyorum. duy!
bunun tek gerçek adý
doyum.
ki sen bilmezsin adam
ne vakit gitsek
kýþýn ortasýnda bile
hem de allah canýmý alsýn
bize kavun bulur getirirler
babýali’de.
yok yoktur da
yoksa da yoktur iþte
gýkýn çýkmaz
adý üstünde izmir bu
benzemez
benzemez
benzemez hiçbirinizin
memleketine.
getirir koyarlar þöyle
sofranýn baþköþesine
ve saz elli kýzla beraber
yüreðimizin en ücra kýyýsýna
incecik bi hüzün taþýrlar
kenarlarý incecik paþabahçe’de.
hesapsýz
sorgusuz
ihtimalsiz bi yüzün var senin yâr
beyaz. evet. uysun diye.
uysun diye gözyaþýndan mütevellit
tuzlu ve soylu rakýmýzýn rengine
ki saz elli kýz bu aralar biraz nâr...
yaz’ý özledi de
ondan ses etmiyorum.
o kendi yaz’ýný özledi
ben kendi yaz’ýmý
sen belki de yazýþýmý özledin
ki þiir senin hayatýna sýzýþýný
kutlamak istedi belki de.
sonra allah canýmý alsýn
onca güz gözlünün içinde
kalkar bi adam yerinden
bir saða bir sola hafiften ki
karþýsýnda sarý saçlý hoþ kadýn...
adýný bilmeyiz. izleriz biz. izmir’iz.
yaþlý gözlerimize þen bi izmir kirpikleriz
kýrpmadan.
kim deðil ki biz bütün izmir böyleyiz.
benzemeyiz
benzemeyiz
benzemeyiz senin memleketine.
gülümser aniden sofrada hüzün
ama adam ahh senin yüzün...
ah iþte o senin yüzün yok mu
çok mu oldu vakit?
ki uyudun þimdi. yüzüstü döndün
çektin boynuna kadar yorganý
hava orada soðuk mu?
hem sen uyurken özlem denen o urgan
benim boynumu?
neyse. vakit geç...
hem geç bunlarý derim saz elli kýza bazý
o beni dinlemez ben onu
inan ikimiz de dünden razý.
ve izmir anlar. bunun adý
kýrmýzý sýzý
babýali’de fýr dönerken
garson miko’da saðýr.
uzun saçlý. sarý bir de.
fizik tam. içerisi týn.
üstelik miko hep týklým týklým
görmez. duymaz. baðýrman lazým.
ki
ilk kez seni baðýrmam lazým yâr
da… susmam lazým bu kez hý?
zaten kaptan köpek orda olmasa
o böyle sokulacak olmasa kuzu gibi
senmiþsin gibi süzülecek olmasa
gidesim de yok ya. ah yalan!
doðrusunu diyordum ki çocuða
bu oyun deðil.
bebeðim inanma sen
keseceklerken kordonu tam
inanma da sen baðla. kestiler mi?
iþte o vakit aðlamadan olmaz
kýrk çýkmaz sokaktan çýk da gel
ama bil ki bu ani doðum
ki kadýn biliyor zaten
allah canýný alsýn. bildi.
bunun tek gerçek adý
doyum.
þimdi saz elli kýzým benim...
yaz gelmedi falan da
biz kordon’a mý? tamam.
duydum. duydum…
hadi kalk.
ama dur biraz
ziyan olmasýn þu son yudum.
JD
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.