- sessizliğe (annem) -

Annem’e...


hüzün teli saçlarýn, solgun ezgidir.
topraða ser(p)dim ömrümü, o ellerin yok mu?
tutamadým bir tufan, ki aðlamak nedir!
bir tutam acým kalmýþ, annem o da çok mu?



dokundum saçlarýnýn, imbad rüzgârýna
ney’in sesiydi ömrün, bu Allah aþkýna!
andý kanadý yandý , bir ömrüm âhýna.
hor bir ateþ yakmýþsýn, can havlime çok mu?



huþu bir eylül aldý, bin parçamý benden
ölüm vakitsiz elçi, ne gelir ki elden?
ruhun kefen seçmiþse, ne kalýr ki tenden?
pul pul dökülür içim, annem için çok mu?


düþ yanýðý baðrýmda , yüzün sulu sepken
tutmadan ellerini, düþtün oysa erken
kör veda hayallerin, býçak sýrtý iken
topladým gülüþünü, bak annem çok mu?



bun dolu içim dýþým, dört yaným pür-hun!
o zümrüt gözlerinden, me’va cenneti sun
sensizlik bir kaderse, varsýn o da olsun.
bir avuç özlem için, bunca azap çok mu?






Sosyal Medyada Paylaşın: