Uc
Annem Ağlıyor
Merhaba anne
Bugün yine aðlýyorsun.
Sakýn aðlamýyorum deme bana,
Hissediyorum aðladýðýný.
Çünkü bulutlarda seninle birlikte aðlýyor.
Bulutlar seni yansýtýyor anne bana,
Onlar da senin gibi üzülmüþler.
Sen benim meleðimsin ya dayanamýyor onlar da sana.
Annem ne oldu sana, kim üzdü seni?
Ben gözünden akan bir damla yaþa dayanamazken,
Kim akýttý gözyaþlarýný?
Ne olur aðlama annem, kahrolurum ben burada.
Seni düþünüyorum karanlýða hapis olduðum yalnýz gecelerde.
Hadi! Bir haber gönder bulutlardan,
Bana aðlamadýðýný göster,
Göster ki karanlýðým aydýnlansýn bir haberinle.
Acele et hava kararýyor,
Bulutlar da beni terk ediyor,
Sonra senden haber alamayacaðým.
Hadi gül artýk annem!
Sen aðlarken içim sýzlýyor, sol yaným acýyor.
Sen þimdi gülmezsen eðer,
Karanlýða sol yanýmýn acýsýyla hapis olacaðým,
Ve gökyüzündeki yýldýzlara isyan ederek haykýracaðým içimdekileri;
"Sen neyin kafasýný yaþýyorsun be yýldýz?
Benim annem aðlýyor, sen oradan parlýyor ve gülümsüyorsun."
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.