YAYLALAR
Ýlkbahar gelince bir baþka güzel
Kendini daðlara yaslar yaylalar
Ömrüme düþmeden bir tane gazel
Binlerce düþümü süsler yaylalar
Orada güzeldir her türlü dere
Seslensen ulaþýr hemen her yere
Ayrýlýk düþerse bilmeden sere
O an yüreðimi közler yaylalar
Seven yüreðimi hüzne garketmez
Verdiði sözlerden asla çarketmez
Uzaklarda olsam bile farketmez
Dön gel diye beni sesler yaylalar
Ýçe huzur eker hüzünden kaçýp
Huzura erdirir umutlar saçýp
Kim candan severse kucaðýn açýp
Sevip sevileni özler yaylalar
Yar yolunu gözler baðrýnda gülle
Dostunum diyene yapmaz hiç hülle
Ýþim yok der durur, hüzünle zulle
Hal bilmez olaný tersler yaylalar
Koyunu kuzuyu baðrýnda saklar
Kin ile nefreti bir güzel haklar
Sevenler kavuþsun diye hep bekler
Ýnceden inceye sýzlar yaylalar
Dosteli gün gelip gülecek diye
O cananda bunu bilecek diye
Nasýlsa aniden gelecek diye
Yareni baðrýnda besler yaylalar
Görüntü Bizim yaylamýza (NÝKSAR DÜDEN YAYLASI)NA aittir
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.