ANNEM
Öksüz ruhumda izler bir türlü silinmedi
Görünmeyen yanlarým, kendin salýyor annem
Kurudukça benliðim susuzken dirilmedi
Topraklarým çatlayýp kurak kalýyor annem
Daða taþa haykýrdým hiç duymadý sesimi
Üzerimden çekmedi kara bulut sisini
Nasýl dayansýn yürek sývadýkça isini
Gözlerim özleminle öyle dalýyor annem
Sýcacýk þefkatini kucaðýný özledim
Sanki dönecek gibi, yollarýný gözledim
Kavruldum ateþinle, yüreðimi közledim
Kabuksuz yaralarým azýp kanýyor annem
Mezarýnýn baþýnda kutluyorum gününü
Öpüp öpüp koklarým üstündeki gülünü
Sensizliði yaþarken avutmuyor gönlümü
Öyle caným acýyor yürek yanýyor annem
Çiçeklerim soluyor her anneler gününde
Hasretin çoðalýyor geri kalan ömrümde
Umudum kalmayýnca saptýrýyor yönümde
Ýçimi görmeyenler mutlu sanýyor annem
Nesrin Önem
22 03 2016
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.