için hiçle çiftleþmesinden doðan piç düþüncelerle geçerken yaþam kýzgýn bir ýþýðýn boynuzlarý ucunda heba oluyordu iki kiþilik serinlik hayallerimiz. ve biz sanal kafeslere sýðýnýyorduk. sanki bilmiyor muyduk kullandýðýmýz oklarýn bok olduðunu?
sýð düþünceler, korkaklýk, ihanet…
ölüyordu her þey ölüyordu. en güzel hangimiz ölüyordu? bilmiyorduk; sadece ölüyorduk.
her gece saçlarýmý okþarken siyahlý kadýn çok uzakta deðildi deniz ve gemiler. duramazdým buralarda duramazdým; durmamalýydým. ve Onun gözlerinin dalgasýnda arýnmalýydým... hayýr! durmalýydým! inadýna... ve hortlaklarýmýn ümüðünü sýkmalýydým. çünkü, bana göre deðildi tek gözlü ölümler.
Sosyal Medyada Paylaşın:
olricx Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.