Vazgeçtim

Vazgeçtim yýllarca bir acýyý kaldýramazdým oysa
Mutluydum, mutsuzdum tek fark küçük dünyamda
Vicdaným rahat deðil gözyaþlarým en saf halinde
Kaldýramazdým oysa bilmem kaçýncý masalda..

Kaldýrýmda bir adam yürüyordu.
Sessiz, sakin rüzgarýn uðultusunda hüzne meydan okuyordu
Elleri ceplerinde gökyüzünü seyrediyordu
Yüreðini nereye koydu bu adam aðýr gelmiþti çünkü
Kime ne dostluk kalmýþ ne de arkadaþlýk
Ya sen yalnýz tek baþýna Yaþadýn
Bize ne oldu böyle hayaller suda mý? kaldý
Bir sarhoþ adamýn mýsrasýnda geziyor adýn
Bir resim çiz, bir adam çiz mesela.
Kalbi olmasýn diyorum. anýmsasýn beyaz kaðýda..
unutulmuþtur tüm gidenler henüz vakit erken
Ýþte böyle gönül derler adýna þimdi git artýk..
Vazgeçmek artýk benim ve senin için bir ihtimal
Hayal kýrýklýklarý geçmez artýk.
Karþýlýksýz yaþamak kaderden kadere kaçýþ.
Olmuyor acýlarýn adýný koymak lazým
Yitirmesin kendini umutlar tükenmesin sakýn
Ýnsan bir aþk masalýn’da yaþýyor
Gürültü kopuyor uzaklardan bir ses bir nefes
Ve hayat insana sevmeyi öðretiyor...

~`Osman Bulut
Sosyal Medyada Paylaşın: