“ebem hâlâ sað mýdýr ki bi da görebilcen mi ki.” “dedem” “gardaþým” “halam? halamý birine verdiler mi ki düðününde oynayabilecen mi bari köyde olaydým düðününde olur olmaz birine verdirtmezdim ýrazý gelce(ði)m biri olursa amenna!! kime ýrazý geli(r) ki i(n)san ya da bakdýn elden gediyo! elim mahkým “atbaþý” dutardým hiþ deðilise, .. meccane de vercek deðiliz ya; ürüsüm böyle hemi de atbaþý alý(r)dým emme böðüne kadak alýnandan fazla gabil etmezdim, olmazsa..
bitecik halam…! valla bi(r) çobana bi(r) de yabana verdirmen emme eyi biliyon kuu kim olu(r)sa ossun köy yerine varýrýna varmaz ben il iþ olalak “atbaþý” paramý alýrýn köye varsa bile okumuþ mamir biri olu(r)sa bu “eski köy adeti”nden cayarýn, mamirden de baþlýk isden(ir)se ayýp olu valla!!
emme halam benim hediyemi ayýrýr saðolsun beni bek sever ne de olsa ilk yeðenin ya evde böyük evde yalýnýz oldumuydu beni ünner geceleri gorkusundan belki de beni hep guca(ðý)nda yatýrý(r)dý yazzýýk gece boyu üsdümü örter duru(r) üsdüme titrerdi.. .. zavallý; heþ deði(l) mamir birine varý(r) da…. köyden file ðederse gurtulu(r) ðede(r) …………. iþallah gadýn Alla(hý)m bak gör ga(ri)..
mamir birine varý(r)saa beni yanýnda götürüp okudacaðýdý ya gocasý olcak þey beni isdemezse þe(hir)erli olu(r)sa isdemez tabi, hiþ deðilise ilk sene uzak durmalý ne de olsa -cicim aylarý- ha! n’olur tecil ederin bi tahaký seneye o arada “aðzýnda girer burnundan çýkar” kendime mut ederin eniþdeyi evelallah ha okumuþ mamir.., ha þeherli; gafalarý bek basmaz ketempereye getirin evelallah i(n)þallah
emme hiç isdemezsee ………. valla o ðözellikde biri kocasýna isdediðini etdiri akýllý, cazý , uzun sarý saþlý, al buyday yanaklý upuzun boylu, padiþah gýzý ðibi yok bi da öyle biri halam gibi biri olsa valla gaçýrman ya da gaçýrýn valla o’nun gibi biri az bulunu(r) o civarda “ay parçasý” derdi dedem bile goca kövün en gözeli emme halam.. elden ne ðeli(r)? .. hani “Allahýn iþi-ðücü yoðukana özene bezene yaratmýþ” derler ya ta öyle, halam bidene gýralýça hele gözleri, bi ðözleri varýkýý deðme dünya gözeline daþ çýkartdýrý kayýnat gözeli desek yalan deði valla yaný ay parçasý.. ta öyle el hasýlý kelam; halamý alan yaþadý öyle birini alsam gayýnýma geli-ðeçer atbaþý verin valla-billa..
gerçi köyün bütün deliðannýlarý hep onun hayalýný oðþayo(ru) emme halam heþ birine gulað asmazdý assa bilmen mi bizim evin yolundan saða-sola, olmadý aþþa-yokara halam uçu geþdikleri bellim bellim besbelli damýmýzda, camýmýzda bütün genþlerin gözleri
emme o; onnarý ðördükçene, yaka silkerdi burun gývýrý(r), gafasýný çeviridi hazzetmezdi heþ birinden huysuzlanýrdý, sinirlenirdi, öyle zamannarda yerden bi daþ alýp da adamýn gafasýna yandýrasým gelirdi bi ðün birinin boynuzunu gýrývýsan derdim galmazdý ay o(ð)lan..
hatda bi keresinde de halý dokumaya gelennerden biri ismini zikretmek ilazým deði(l) hinci yaþ tahtaya yan bastý belli ga(y)ri ya agasýndan nekdip getirdiydi ya da ne dediyse bilemecen hinci halam bi aksilendi, gözlerini bi çelertti kii; “-bak bacým böyle þeyler getirmeð uçu geliyosan bi ta gelme” dedi hinci saçýný baþýný yolcak deye ödüm sýtdý köpürdü de köpürdü, o an halam gözümde dev gibi böyüdü
net(i)çede ne o ðýz gakýp-gedebildi ne de biþiy deyebildi, ne bizikinin çehresi düzeldi ne bi ilaf etdi öylen ekme(ði)ne bile gakmadýlar aðþama ðadak gakmamacasýna halý dokudular birbirlerine vuruyomuþ gibi kirkit vurdular, atký atdýlar,
“iþde” dedim “iþdee” bi adamýn alca(ðý) gýz böyle olmalý at gibi kiþneycek, emme çitme de atacak yerine ðöre guyru(ðu)nu tozudacak binerken de yanýnda gezdiriken de ille at, hemi de Kekliðoðlunun gelin alýnan “ak at” gibi.. ben alýkana bakacan halam gibi mi.. tamam
sýrf zenginler deye onnara varacak herkeþin getirdiði nekdibi alcak bana gel deyene gaçacak deðil ya hemi zengin olsalar n’olcak gýz’ca(ðý)z oðün gakýp gedemedi emme ertesi ðünde ðelemedi bi taha da o dallara basmadý zavallý…
zengin gýsmýnýn kendileri deði ki, “iþleri zengin” valla görmeyon mu, çoluk-çocuklarý daha zabahýn zeherinde kimi sürünün peþinde kimi çiftin gýçýndalar garýlarý demiþsin, eðile-eðile ahýr-hayat, süpürcez, süt sað(a)ca(ðý)z deye gasgambýr galmýþlar, uyku yok, dünek yok el içine çýkývýcaklayýn üst-baþlarý yok get neneyen ellere ðalsýn
zati o halýdan keyri de ebem evden halýyý galdýrdý bi ta(ha) da eve halý zili basdýrmadý keþiðe de yollamadý.. tabi ne de olsa dedemgilin hallarý-vakýtlarý eyi.. gýyametden beri halý dokuyannarý görmüþ kiminin çatýsý bozulmuþ, kiminin elleri çötümüþ kimi gambýr, kimi yampiri, kimi dünyasýndan bezmiþ, kiminin kendi-kendine olmuþ-getmiþ çoluk-çocuklarý
halam hayat süpürmeye file gaksa, ebem süpü(r)tdürmezdi ki ne onu (y)okarý savar, sonura da o deðilden aþþadan ünnerdi anama “-gelin beri baaak, … sen bu hayadý heþ görmemin gýz-gýzým” yazzýk anamýn “-edemen” “-ýccýk da gýzýn etsin” deycek halý mý var idi elindeki iþi gaydý býraðýr ebiþir emer gardaþýmý ya da bize “bakalag olun” deye goyvuru hemen aþþa seðidirdi
halam düðünnerde-bayramlarda filen keyinsin de bi çýksýn soka(ðý)n gatýna her yerden fark edili(r)di valla, o boy-pos, o endam gavak a(ð)acý yörüyomuþ gibi herkeþin yüzünün döndüðü yerin tam “hak ortasý”nda halam! yanýnda artisler file halt etmiþ
bana aldýrmazlardý, hýyarlar benisem herkeþe dik dik bakar yeycek gibi bakannara teker teker söðerdim o yüzden keleklerini doðrar armýtlarýný silkelerdim ..ýna ðodumun döllerinin adýmý -nakýs-’a çýkartdýlar þeyimden aþþa Gasýmpaþa
de! onu decem, köydekinnerin hepiciðine depeden bakardý alçaklarda eðleþmezdi deði yaddan yabandan, köyden gelen dünürcülere bile bi “-hoþ geldin” bile demez, yüz vermez, yüzlerine ðülmez çay-gayfa eletmez, hýzmat etmez kimseye “-yaþým da(ha) güçcük benden böyükler duru(r)kana” deye geri çeviri(r)di .. “-gýý gocaya varmayon mu” deyennere “-goca goca daþ düþsün depenize” derdi
Müslüð Ebe bi tefasýnda bize ðeldiydi ona neyise “-gelen geden yokmu gayrýýýk” deyince ebem “-olmamý ay gelin turþusunu mu gurcaz..? bobasý da verimker emme bizim abýla kimseleri beðenmeyoru aðzý yokarlarda aþþadan yemeyoru” dediydi
o’da “-ben onun gadak gözel olsam ya gadý derin, ya gaymakam hemi de en gözeline varýn” dediydi dünkü ðibi gözümün öðünde o ðün ik-diba halama o ðözünen bakdým ne gökgýzlar, ne keklik kýzlar ne ekizler, ne Ümmülerde ne Memetlerde ne Delamatlarda ne Efedayýlarda ne Macarlarda ne Hacýosmannarda ne Yakýplarda hakgaten köyde onun üsdüne gözel yoðudu o ðünden sonura halam gözüme bi baþga göründü ne yalan söyleyen
uzun boylu uzun sarý saþlý canlý benizli toplu galem gaþlý tay gibi..
gararým garar ben halam gibi biriynen evlencen epap da nerden bulunu(r) böylesi
de! bizi(m)ki de.. iþ mi hinci halam gibi ðözelini nerde bulacan dünne ðurulalý, halam gibi gözel gelmiþ mi ki acaba da bulacan da alacan…
DÝPNOT cazý: cadý, becerikli oðþamak / ovþamak : okþamak uçu(n): için yandýrmak: yanlamasýna atarak vurmak, yan tarafýna vurmak olabilir bi-ta(ha): bir daha üst-baþ: giysi, elbise çatý: iskelet, kasdedilen omuz-boyun bölgesi çot-çöt: elsiz, ayaksýz (çolak-topal) ya da eller formunu yitirmiþ, hareket edemeyen eðleþmek/eðlenmek: oyalanmak, vakit geçirmek, beklemek, durmak ona ne : o ne karýþýyor, onu nerden ilgilendiriyon, kahyasýmý anlamýnda verimker : vermeyi tercih ediyor olmak, vermeye meyilli olmak
Sosyal Medyada Paylaşın:
İbrahim Çelikli. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.