Kararmýþ gecelere, Gönlü uçurumdan düþenlere, Sen merhem ol ey adem. Ýnsanoðlu vicdansýzdýr; Çölde kurumuþ çiçeðe su vermez, Kendi içer azar, azdýrýr...
Soðuk akþamlarda, Buz tutmuþ vicdanlarý ýsýt, Gönlünün kusurlarýný, Dualara emanet et ey adem...
Gözyaþlarýn düþerken, Aðlayan sevdalarýndan, Sen yinede; MERHAMET ET! MERHAMET ET!!!
Gülþah ERCÝYAS
Sosyal Medyada Paylaşın:
gülşah ERCİYAS Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.