KÖR KUYULAR

Aþk, suyunun biteceðini bildiðin halde;
Derinlerde saklanan balçýktýr belki...
Kuruyana kadar kadar içtiðin mey,
Saðýr olana kadar sessizliðin
Kör olana kadar aðma
Sesin çýkmayana kadar laldir.
Aþk; ölümdür.
Ruhun dehlizlerin dibinde, en dibinde...
Vura, vura ateþin içinden geçe
Yeniden doðarsýn ,
Tekrar balçýk olana kadar
Aþkla beslersin yine yeniden...
...
Gökyüzü yaðmurunu kes ve sus!
Þimþeklerin çakýyor yüreðimde.
Korlarýma su tutmasýn bedenin.
Ruhumun açýk. yarasýna,
Damlan dahi deðmesin.
Daha, daha, daha çok ve öylesine,
Öyle yansýn ki sevdamýn çocuðu,
Yere göðe sýðmayayým,
Yeniden ve yine yeniden
Aþkýnla þahlanayým.
...
Gece;örtünü kaldýr üzerinden ,
Kaldýr ki; karanlýklardan çýksýn bedenim,
Meþalem sevdamdandýr benim,
Usulca kýzýllara süzülen ,
Gözyaþlarýmdýr sitem eyleyen.
...
Güneþ daha sýcak doð bugün,
Daha aydýnlýk, daha ferah, daha vurdumduymaz...
Küçücük bir çocuk gibi neþeli,
Daha sýcak doð ki;
Bütün hücrelerim aydýnlansýn
Sevdam baþý boþ, keþmekeþ,
Aydýnlýðýn sevdamý sarsýn,
Yapamazsýn diyenlere inat.
02.08.2017
Gülþah Erciyas


Sosyal Medyada Paylaşın: