KAHPE YÜREKLER

Elimi attýðým her þey kuruyor adeta,
Dondurucu soðuklar kol geziyor,
Yüreðimin araflarýnda...

Kuyruðu birbirine deðmeyen tilkiler,
Parçalýyorlar kusurlu anýlarýmý
Beþ para etmez insancýk masallarýný.

Ellerinde Kuran’ý Kerim,
Dualarým, oturmuþ bana dua ederken,
Arsýz ruhum bedenimde meþk eyliyor bilmeden.

Yalancý pehlivanlar;
Öksüz kalmýþ boþ yanýmýn baþýnda bekliyorlar,
Akbaba gibi üþüþüyorlar,
Ýnleyen çýðlýklarýmý duymuyorlar,
Sana tabiiyiz diyen kulaklar.
Kör olmuþ kalpler,
Vicdansýz olmuþ, yalanlara sarýlan bedenler.
Karalar baðlamýyor artýk beynimdeki,
Önemsiz boþluðunuz,
Umut da etmiyorum artýk tek kurþunla vurdunuz...

Ben baþýmýn üstünde taþýrken sizleri,
Sizler ayaklarýmýn altýnda ,
Yok olmayý seçtiniz,
Yüreðime ektiklerinizi biçtiniz.
Koþulsuz arkamdan býçaklarken beni,
Býçaklarýnýzý bileyen ben oldum bilemediniz.
Kalplerinizi günahlarýnýzla yýkarken;
Bozuk para gibi harcandýnýz dinlemediniz.
Dostluklarýnýzý, ümitlerinizi,
Ve baþý boþ hayallerinizi,
Sattýnýz, savdýnýz yine bitiremediniz.

Ey gafiller;
Þimdi sarýlýn bakalým kusursuz vicdanýnýza,
Tabi oda sizi satmazsa ,
Beþ kuruþa...

Gülþah ERCÝYAS

Sosyal Medyada Paylaşın: